Roze of blauw

Als kind had ik een keuze te maken, tussen blauw en roze.
Nu ben ik de jongste van 2 kinderen. Mijn oudere zus, had - vermoed ik - al een keuze gemaakt. Dus, de keuze was eigenlijk opgelegd, het was van moeten.
Moeilijk als ik het had (heb) met autoriteit, kon ik dus niet zo gemakkelijk kiezen. Nu wil het toeval ook dat ik een vader heb die mij de kleur roze opdrong, zodat het kiezen voor mij onmogelijk werd.
Vandaag ben ik een dagje, enkele decenia ouder, en ben ik tot het besef gekomen dat de eeuwenoude kwestie nog steeds op tafel ligt.
Vandaag kies ik voor mijn hart.
Blauw, roos, man, vrouw, wat maakt het uit, als er maar liefde is. Nu is de hamvraag, wat zegt mijn hart. Om op deze vraag een antwoord te vinden, heb ik alvast een psychologe in dienst.